15 Ağustos 2010 Pazar

Feist the Pure Lady

(500) Days of Summer geçen sene vizyona girdiğinde kaliteli oyuncu seçimleri, ilginç kurgu sistemi ve müzikleriyle romantizm ağırlıklı filmlere yeni bir soluk getirmişti. Bugün bahsedeceğim filmin o iyi müziklerine katkıda bulunan bir isim: Feist... Filmin soundtrack'leri sayesinde adını öğrendiğim isimlerden biri oldu Feist tıpkı Regina Spektor, Carla Bruni (Sarkozy'nin eşi), The Smiths'i farkettiğim gibi. Şimdiden söyleyeyim Feist ismi, Fayst şeklinde okunuyor, yeni bir Kuyt vakasına ( bkz. Köeöyt ) daha gerek yok...

90'ların ikinci yarısında müzik çalışmalarına başlayan Kanada doğumlu Feist, Toronto çevresindeki müzisyenlerin katkılarıyla oluşan Broken Social Scene'de kendini gösterme fırsatı buldu. Aynı sene yani 99'da ilk kişisel albümü olan Monarch'ı çıkardı. Kişisel dediğime bakmayın aslında Feist'ın arkasında çok enstrümanlı bir orkestra bulunuyor. Bu orkestra özellikle ilk albümde kendini hayli hissettiriyor. Her biri işinin ehli olduğu belli olan grup üyelerinin de katkılarıyla ilk olarak Kanada'da duyulmaya başlıyor Feist. İkinci albüm çalışmalarını ağırdan alarak gerçekleştiren Feist, 2004'te Let it Die ile ilk albümün izinden gidiyordu tarz olarak. Bu albümden sonra Amerika kıtasında turnelere başlayan isim, 2007'de The Reminder albümüyle adeta çığır açıyordu. Biraz daha hareketlenen müzikal yapısıyla Feist, Avrupa'da da hatırı sayılır bir hayran kitlesine sahip oluyordu.

Şarkıların arka planındaki farklı enstrüman ritmlerini sevenler Feist'ın ilk albümü Monarch kesinlikle dinlemeliler. Arkadaki ritmlerin hiç biri yadırganmamakla beraber bu dokunuşlar şarkının kimliğinin oluşumuna da büyük katkı sağlıyor. Özellikle keman ve klavye notaları her insanın sahip olmak isteyeceği müzikal bir huzur limanı yaratıyor. Bu albümden favori parçalarım: One Year A.D, Monarch, New Torch... Let it Die albümü de ilk albüm gibi arka plan müziklerine önem veriyor; tek farkı nispeten daha hareketli parçalar. Gatekeeper, Mushaboom, Inside and Out, Lonely Lonely ve When i Was a Young Girl şarkıları en çok dinlediklerim arasında. Feist'ın farklı bir tarz benimsediği The Reminder albümü, aynı müzikal yapıyı tempolaştırarak şarkıcıyı daha çok kişiye tanıtmayı amaçlıyor ki öyle de oluyor zaten. So Sorry, I Feel it All, Sea Lion Woman, My Moon My Man, 1234, Honey albümün en önemli şarkıları denebilir.

Feist şu sıralar müzik hayatına ara vermiş bulunuyor. Son yıllardaki ilgiden sıkılan sanatçı, kulaklığını takıp sadece müzik dinlediği günlere geri dönmek istediğini söylemişti. Güzel sanatçı ne zaman müziğe geri döner bilinmez ama umudumuz bir an önce dönmesi yönünde...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder